جنبش اعتراضی اتحاد و همبستگی زنان در واکنش به سخنان جوبایدن رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا مبنی بر کمک گروه طالبان در سرکوب القاعده در افغانستان گفتند که طالبان با حذف زنان افغانستان را به قهقرا سوق می‌دهند.
این زنان معترض در یک مکان سربسته در شهر کابل با در دست داشتن پلاک‌کاردهای «زنان خانه نشین کینه‌های آتشین، ما در مقابل شما می‌ایستیم و شرایط تان را نمی‌پذیریم، به رسمیت شناختن طالبان ضایع کردن حق زنان و ما می‌میریم ولی طالبان را نمی‌پذیریم» علیه طالبان شعار دادند.
این معترضین همچنین از ایالات متحده آمریکا به عنوان کشور بانی حقوق بشر خواستند به جای حمایت مالی از طالبان که منجر به تقویت تروریستان می‌گردد از زنان افغانستان حمایت نمایند.
این جنبش اعتراضی همچنین بیان داشتند که ما نصاب تعلیمی مدرسه‌ی طالبان را قبول نداشته بلکه کسب علم و دانش را همسان با کشورهای اسلامی دنیا می‌خواهیم.
این جنبش همچنین افزود طالبان با محدودیت‌های شدید علیه زنان باعث شعله‌ور ساختن خشم و کینه زنان افغانستان شده که این امر باعث قدرتمند شدن اعتراضات علیه طالبان خواهد شد.
این زنان معترض از جامعه جهانی خواستند تا طالبان را منحیث یک گروه زن ستیز به رسمیت نشناسند.
طالبان بعد از به قدرت رسیدن دوباره در افغانستان محدودیت‌های فزاینده‌ی علیه شهروندان این کشور بخصوص دختران و زنان افغانستان وضع نمودند.
طالبان در روزهای نخست بازگشت به قدرت رفتن دختران به مکاتب بالاتر از صنف ششم را ممنوع اعلام نموده و در ادامه مانع رفتن دختران و زنان به دانشگاه‌ها نیز گردیدند.
طالبان همچنین کار زنان در نهادهای غیردولتی و نهادهای بین‌المللی کمک‌رسان در افغانستان را ممنوع اعلام نموده و مانع رفتن زنان به کار گردیدند.
طالبان در آخرین مورد به آرایشگاه‌های زنان فرصت یک ماهه داده اند تا فعالیت خود را متوقف نموده و به کار خود خاتمه دهند.
با وجودیکه جامعه بین‌الملل این اقدامات طالبان را تبعیض جنسیتی سیستماتیک علیه دختران و زنان عنوان نموده اند از طالبان خواستند تا محدودیت‌های وضع شده علیه دختران و زنان افغانستان را رفع نمایند.
اما طالبان همواره گفته اند در کشور مطابق با شریعت اسلامی حقوق دختران و زنان رعایت شده و از کشورهای جامعه جهانی نیز خواستند تا به امور داخلی افغانستان مداخله ننمایند.
