با فرارسیدن ۱۷ نوامبر روز جهانی دانشآموز، دختران افغانستان تحت حاکمیت گروه طالبان بیش از ۱۱۵۶ روز است که از حق آموزش محروم بوده و این محرومیت از تحصیل را به منزله هدر رفتن عمر خود میدانند.
۱۷ نوامبر به عنوان روز جهانی دانشآموز، همه ساله در سرتاسر جهان از دستاوردها و حقوق دانشآموزان تجلیل شده و این روز را یک فرصتی برای برجسته نمودن اهمیت آموزش و یادگیری در زندگی جوانان و بر نقش آنها در شکلدهی آینده جوامع بشری تاکید مینمایند.
ولی در افغانستان تحت حاکمیت گروه طالبان سومین سال متوالی است که دانشآموزان دختر افغانستان از حق آموزش محروم بوده و باوجود درخواستهای مکرر جامعه جهانی از گروه طالبان مبنی بر بازگشایی دروازههای مکاتب و دانشگاهها بهروی دختران افغانستان، این گروه اما پاسخی نمیدهند.
براساس گزارش بخش فرهنگی سازمان ملل متحد (یونسکو)، افغانستان تنها کشور در جهان میباشد که آموزش دختران را بهطور کامل محدود کرده و در حال حاضر ۲.۵ میلیون دختر افغانستانی از آموزش که ابتدائیترین حق بشر میباشد محروم میباشند.
گزارشات متعدد نهادهای بینالمللی از وضعیت دانشآموزان دختر افغانستانی نشاندهنده این هست که محدودیتهای فزاینده گروه طالبان بر دختران و زنان و بهخصوص محدودیتهای آموزش، تحصیل و کار باعث تاثیرات مخرب احساسی و روانی بر دختران و زنان افغانستان گردیده است.
گزارش که در ماه میزان سال روان خورشیدی توسط آژانس پناهندگان سازمان ملل متحد، منتشر گردید نشان میدهد که محدودیتهای طالبان بر دختران و زنان افغانستان باعث تشدید احساس ناامیدی، افسردگی و خشم میان آنها شده و همچنین میزان بیماریهای روانی در میان آنان طی یک سال گذشته تا ۵۰درصد افزایش یافته است.
آگاهان و فعالین حوزه آموزش در کنار محرومیت دختران و زنان افغانستانی از آموزش و تحصیل، نگران شدید محتوای نصاب درسی گروه طالبان نیز میباشند.
به عقیده آگاهان ممنوعیت از آموزش دختران در افغانستان تحت حاکمیت گروه طالبان، باعث ازدواجهای اجباری در میان کودکان گردیده و ادامه این روند باتوجه به فقر گسترده در میان مردم و مهاجرت متخصصین میتواند پیامدهای جبران ناپذیری برای افغانستان داشته باشد.
در همین حال صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد نیز با ابراز نگرانی از تداوم محرومیت دختران از آموزش در افغانستان اعلام نموده است که این محرومیت، آنها را با چشماندازهایی نظیر ازدواج زودهنگام مواجه نموده است.