«روزهای پنجشنبه و جمعه ( ۷ و ۸ ثور)، شهر کابل به مانورهای نظامی قوت‌های انقلابیِ ضد دولت سپری گردید. سردار محمد داوود با برخی از اعضای کابینه و فامیل‌اش به داخل ارگ در محاصره قرار داشت. بمباردمان هوایی بالای ارگ، مورال نظامی فرقه‌ی ریشخور و سایر قطعات طرفدارِ رژیم را ضعیف ساخته بود، قطعات طرفدارِ رژیم یکی بعد دیگری از ساحه‌ی جنگ خارج و به تسلیمی مجبور گردیده، قطعات اطرافی مانند فرقه‌ی ننگرهار به قومانده‌ی جنرال یونس خان که به طرف کابل در حرکت بود، عقب زده شد و سایر قطعات اطرافیِ با مرکز بی‌ارتباط، بر ضد انقلابیون سوق داده شد، زیرا در قرارگاه خود محاصره گردیده بود. قطعات کاری و اکتیف و جزو تام‌های خورد و کوچک، تحت قومانده‌ی اعضای حزب د.خ.ا در آمده بودند. دستگاه دولتی با تمام ساز و برگ‌اش به چنین حادثه‌ی هیچ پیش‌بینی نداشت، وزرای بی‌کفایت دفاع و امور داخله مصروف عیاشی، قاچاق و اندوختن ثروت بودند، حتی در شروع بغاوت و کودتا که هشت نفر رهبران حزب د.خ.ا به شمول تره‌کی و کارمل در اسارت شان قرار داشتند، دستگاه نتوانست اسیران را که مدعی تاج و تخت بودند از سر راه خود دور کنند.

به روز جمعه ۸ ثور محمد داوود با برادرش محمد نعیم وزیر امور خارجه، عبدالاله وزیر امور مالیه و معاون صدارت، عبدالقدیر وزیر امورداخله با یک تعداد اعضای فامیل محمد داوود به داخل ارگ کشته شدند. عبدالقدیر در حالت فرار از ارگ شدیدن مجروح و بعدن در شفاخانه‌ی چهارصد بسترِ اردو فوت نمود. غلام حیدر رسولی وزیر دفاع که خود را به فرقه‌ی قرغه رسانیده بود، تا به کمک آن محاصره‌ی ارگ را درهم شکند، ولی کاری را نتوانست انجام دهد، اگرچه قوماندان فرقه از جمله‌ی طرفدران رژیم بود، اما قوماندان‌های قطعات کوچک با انقلابیون پیوسته بودند. رسولی که قوماندان فرقه‌ی قرغه را ناکام دریافت، در صدد فرار و امان خود گردید. به سواری موتر جیپ از راه‌های فرعی به طرف دارلامان رفته، ناچار در تاریکی شام به خانه‌ی دهقان خود در دارلامان پناه می‌بَرد. دهقان که سقوط رژیم و قتل محمد داوود و محمد نعیم برادرش را از امواج رادیو شنیده بود، ظاهرن وزیر دفاع را در خانه‌ی خود پناه می‌دهد و در خفی پسر خود را به نزدیک‌ترین پوسته‌ی کودتاچیان اعزام می‌دارد، تا قضیه را راپور بدهد، همان بود که رسولی وزیر دفاع در خانه‌ی دهقانش زنده دستگیر و مانند جنرال محمد طاهر و سایرین به قتل می‌رسد.

شام روز جمعه از طریق امواج رادیو افغانستان، فرمان تاریخی شورای نظامیِ انقلابی به شرح آتی منتشر گردید:

«قیام انقلابی افسران و سربازان وطن‌پرست افغانستان به اراده‌ی خلق کشور به تاریخ ۷ ثور ۱۳۵۷ صورت گرفت. این قیام که سرآغاز انقلاب دموکراتیک و ملی افغانستان به شمار می‌رود، در کمتر از ۲۴ ساعت، رژیم مستبد محمد داوود را درهم شکست و اساس یک نظام دموکراتیک و ملی به دست شورای نظامیِ انقلابی در افغانستان پی‌ریزی شد، لهذا برای این که انقلابِ ثور وظایف خطیر دموکراتیک و ملی خود را به صورت خلاق، همه‌جانبه و موثر ایفا کند، شورای نظامیِ انقلابی تمام قدرت عالی دولتی را به شورای انقلابی جمهوری دموکراتیک افغانستان منتقل نمود و خود در آن مدغم گردید. مطابق به تصویب شورای نظامی انقلابی اجرای وظایف دموکراتیک و ملی به عهده‌ی شورای انقلابی جمهوری دموکراتیک افغانستان قرار می‌گیرد.»

منبع: شب‌های کابل، جنرال عمرزی، انتشارات سبا کتاب‌خانه، ۱۳۷۴، صص ۴۷- ۴۸