روز (پنج‌شنبه، ۲۵ جدی)، پیش نویس طرحی صلح که گفته می‌شود از سوی ایالات متحده آمریکا برای طرف‌های درگیر جنگ و سیاست‌گران با نفوذ افغانستان مطرح شده است، در رسانه‌ها دست به‌دست گردید. انتشار این طرح در رسانه‌های جمعی واکنش‌های متفاوت به‌دنبال داشت.
این طرح بر اساس آن‌چه منتشر شده است، حاوی میکانیزمِ برای ایجاد حکومت موقت و حضور طالبان در قدرت سیاسی است که با جذب نیروهای طالبان در مجلس نمایندگان، مجلس سنا و اعضای ارشد قضایی کشور و مشوره آن‌ها در مورد رییس جمهور آینده از موارد اند که در این طرح مطرح گردیده است.
طرح حکومت موقت از سوی هر حلقه و یا کشوری به‌معنای نفی ارزش‌های دموکراتیک، سلب آزادی بیان و حقوق زنان، نادیده گرفتن دستاوردهای مهم مردم افغانستان در زمینه دولت‌سازی و ایجاد شکاف بیشتر میان حلقات قومی و سیاسی در افغانستان می‌باشد.
مردم افغانستان پس از نزدیک به ۲۰ سال گذشته با تمام ناهنجاری‌ها و مشکلات در مقابل تروریزم و افراطیت مذهبی در قالب‌های چون طالب، داعش، القاعده و سایر گروه‌های مرتبط با این شبکه‌های تروریستی مبارزه نمودند. جنگ افغانستان با توجه به ابعاد منطقه‌ای و بین‌المللی آن، یک خشونت ویران‌گر در برابر رشد ارزش‌های اخلاقی و سیاسی و نیز تلاش‌های اقتصادی نیز می‌باشد. اقتصاد مردم افغانستان امروز در گیرو این جنگ نابرابر و غیر عادلانه رقم خورده است.
حکومت موقت یا هر عنوان دیگری که به‌جای نظام مردم سالار و حامی ارزش‌های مدنی و فرهنگی مردم افغانستان جای‌گزین شود؛ می‌تواند آسیب‌های جدی و غیر قابل برگشت را برای مردم و دولت افغانستان به‌همراه آورد. ارزش‌های مردم سالار با وجود مشکلات فروانی در عرصه‌ی عمل و تطبیق، یکی از دستاوردهای مهم برای کشور بوده که باید در گفتگوهای بین‌الافغانی مورد توجه واقع گردد. مردم افغانستان هزینه‌های سنگین که برای دولت‌سازی در طول یک صده اخیر در کشور متقبل شده است را به‌خوبی به یاد دارند. کودتاهای سیاسی که در کابل اتفاق افتاده است، هر بار ضربه سنگین اقتصادی، روحی، اخلاقی و سیاسی را برای مردم افغانستان به‌همراه داشته است.
در کنار آن، ساختن دولت و تقسیم قوا خود فرصت زمانی فروان را می‌طلبد تا امکانات و نیرو برای آن فراهم گردد. با توجه به این‌که دولت‌سازی و فراهم کردن امکانات برای تغییر دولت و ساختار سیاسی کاری پر هزینه و طولانی است و از طرفی دیگر، خطوط غیر قابل تغییری چون: نظام مردم سالار و دموکراتیک، تقویت ارزش‌های حقوق‌بشری، حمایت از حقوق زنان و اطفال، حمایت از قانون اساسی و دستاوردهای اخیر، تقویت نیروهای دفاعی و امنیتی، حفظ و حمایت حقوق اقلیت‌ها در سطوح گوناگون مدیریتی و سیاسی، انتخابات و تقویت روندهای دموکراتیک و سایر مباحث مرتبط با شاخصه‌های دموکراسی در افغانستان از مسایل عمده و غیر قابل تغییری‌اند که مردم افغانستان تحت هیچ شرایطی حاضر نیستند در مورد آن تعامل و یا تفاهم نمایند.
بنابر این ضرورت جدی و اساسی است که هیئت‌های دو طرف مذاکره‌کننده (دولت افغانستان و طالبان) تلاش نمایند در هماهنگی جامعه جهانی و کشورهای حامی صلح در افغانستان، روی مسایل اختلاف برانگیز به‌توافق نهایی دست یابند. نتیجه‌ی مذاکرات صلح باید حفظ نظام سیاسی مبتنی بر ارزش‌های مردم سالار و تقویت ساختارهای دموکراتیک در سطوح مختلف باشد.
