محروم کردن زنان از آموزش جنایت علیه بشریت بوده و نقض حقوق اساسی بشر، صلح و امنیت بین‌المللی را به مخاطره می‌اندازد.
از همین رو، دادگاه بین‌المللی عدالت در قضیه نامیبیا اعلام داشت که قوانین آفریقای جنوبی و رویه آپارتاید صلح و امنیت بین‌المللی را در خطر انداخته است.
رسیدگی به جرایم جنگی در افغانستان دوباره در محکمه جزایی بین‌المللی مطرح شده است. ممنوعیت سفر اعضای طالبان بنا بر ملاحظات حقوق بشری صورت گرفته است. از این گذشته، شورای امنیت در چند مورد به اقدام نظامی علیه کشورهای ناقض صلح و امنیت بین‌المللی دست زده است.
ایجاد منطقه‌ی امن در قملرو عراق (سال ۱۹۹۱) به‌خاطر نقض فاحش و سیستماتیک حقوق بشر کردها و شیعیان توسط رژیم بعث، مداخله‌ی بشردوستانه در لیبی (سال ۲۰۱۲) به‌خاطر جلوگیری از سرکوب و کشتار معترضان از سوی حکومت معمرالقذافی، مداخله‌ی نظامی در کوزوو (سال ۱۹۹۹) و… اقداماتی است که شورای امنیت برای جلوگیری از نقض فاحش و نظام‌مند حقوق اساسی بشر در کارنامه‌ی خود ثبت کرده است.
این اقدامات از سوی اکثر کشورها حمایت و مورد تأیید قرار گرفته‌اند. بنابراین، طالبان با محروم ساختن زنان از آموزش و کار مرتکب جنایت علیه بشریت شده و صلح و امنیت بین‌المللی را به مخاطره انداخته‌اند. دلیل فقدان مشروعیت داخلی و مقبولیت بین‌المللی رژیم طالبان ریشه در پایمال کردن نقض حقوق اساسی بشر توسط این گروه دارد.
این گروه از آن‌جا که پابند حقوق بشر نیستند فاقد مشروعیت و در نتیجه فاقد شایستگی برخورداری از حق حاکمیت ملی است. حکومت‌های مشروع نیز با نقض حقوق اساسی بشر حق حاکمیت ملی را از دست می‌دهند زیرا حقوق بشر جزء امور بین‌المللی است.
