«پس از تلاش نواز شریف صدراعظم پاکستان و شهزاده ترکی الفیصل رییس سازمان استخبارات عربستان سعودی، گلبدین حکمتیار رهبر حزب اسلامی به برقراری آتش‌بس موقت در کابل موافقه کرد. جنگ میان او و نیروهای احمدشاه مسعود که هر دو طرف، حمایت جناح‌های رقیب و متخاصم خلق و پرچم و قوت های ملیشایی رژیم مخلوع را با خود داشتند، در سحرگاه ۲۵ اپریل ۱۹۹۲ (پنجم ثور ۱۳۷۱) بر سر کنترل پایتخت آغاز شده بود. حکمتیار عصر آن روز در یک کنفرانس خبری با ژورنالیستان در پشاور که از طریق مخابره (بی‌سیم) سخن گفت، از تصرف پایتخت و سقوط حکومت حزب دموکراتیک خلق خبر داد. در حالی که روز قبل تنظیم‌های مجاهدین به شمول نمایندگان حکمتیار توافق خود را بر سر تشکیل حکومت انتقالی مجاهدین اعلان کرده بودند. اما گلبدین حکمتیار رهبر حزب اسلامی در این کنفرانس خبری اظهار داشت که: «در مورد شورای قیادی و حکومت انتقالی که در پشاور ساخته شده، باید بگویم که زمان آن شورای قیادی و اداره‌ی انتقالی سپری شده، فکر نمی‌کنم که آن‌ها خود در اندیشه‌ی ورود به کابل باشند.»
نکته‌ی جالب و قابل ذکر این است که گلبدین هشت سال بعد در تهران وقتی حوادث و وقایع آن روز را نوشت، برخلاف اظهارات آن روز به خبرنگاران در مورد حکومت انتقالی مجاهدین گفت: «من در کنفرانس مطبوعاتی آن روز (۵ ثور ۱۳۷۱) گفتم؛ عجالتن اقتدار به اتفاق تنظیم‌های جهادی به حکومت موقت سپرده می‌شود و در جریان شش ماه انتخابات برگزار می‌گردد. توافقاتی که در این رابطه میان رهبران احزاب و نماینده‌ی حزب اسلامی صورت گرفته، مورد تایید ما بوده و نسبت به آن التزام می‌ورزیم.»
روی هم رفته توافق حکمتیار با آتش‌بس در کابل، راه را به ورود صبغت‌الله مجددی و هیأت همراهش باز کرد. مجددی صبح‌گاه ۲۷ اپریل ۱۹۹۲ با کاروان بزرگی از اعضای شورای انتقال قدرت و ده‌ها نفر اعضای احزاب اسلامی مجاهدین، پشاور را به مقصد کابل ترک کرد. در منطقه‌ی تورخم، مرز افغانستان و پاکستان، ژنرال جاوید ناصر رییس استخبارات نظامی ارتش پاکستان، صبغت‌الله و همراهانش را بدرقه نمود. در حالی که کاروان صبغت‌الله مجددی، رییس حکومت انتقالی مجاهدین در چند صد متری مرز تورخم رسیده بود، چرخ‌بال حامل ژنرال جاوید ناصر، رییس استخبارات نظامی پاکستان (ISI) به آن محل فرود آمد. ژنرال ناصر، رییس و اعضای حکومت انتقالی مجاهدین را تا داخل دروازه‌ی سرحدی تورخم در خاک افغانستان همراهی کرد.
اما چرا رییس حکومت انتقالی مجاهدین را بهجای یک مقام بلند رتبه‌ی دولت پاکستان، رییس استخبارات ارتش آن کشور تا مرز همراهی نمود؟ شاید هدف ژنرال جاوید ناصر آن بود تا دنیا حرکت آن روز او را در تورخم با حرکت ژنرال بوریس گروموف، قوماندان نیروهای شوروی که در فبروری ۱۹۸۸ در حیرتان انجام داد، به مقایسه بگیرد و شاید رییس (ISI) خواست تا پیروزی سازمان خود را در جنگ افغانستان علیه شوروی و دولت مورد حمایت آن به نمایش بگذارد.
روی هم رفته استقبال و همراهی رییس استخبارات نظامی پاکستان با رییس حکومت انتقالی مجاهدین تا مرز دو کشور مبین بی‌اعتنایی ژنرالان پاکستانی به دولت مجاهدین بود. از جانب دیگر، ISI و رییس آن علی‌رغم این بدرقه و استقبال از حکومتی که بنام حکومت مجاهدین قدرت را در کابل تحویل می‌گرفت، رضایت نداشت. به قول احمد رشید خبرنگار و نویسنده‌ی پاکستانی « پس از سال ۱۹۹۲ رییس ISI ژنرال “جاوید ناصر” که از طرف نواز شریف منصوب شده و از طرف‌داران جهاد افغانستان بود، به حمایت از حکمتیار ادامه می‌داد و در عین حال سعی می‌کرد سایر رهبران جنگی را نیز تا حدی در نظر داشته باشد.»
منبع: محمد اکرام اندیشمند، ما و پاکستان، نشر پیمان، چاپ اول، سال ۱۳۸۶، صص ۱۳۳-۱۳۴
