پوهیالی محمد­جواد فروتن

[email protected]

مقدمه

در دنیای امروز، مجرمان در پی بدست آوردن مال و ثروت از طریق ارتکاب اعمال مجرمانه هستند و برای بدست آوردن ثروت، به هر وسیله­ای متوسل می­شوند، تا جای­که معتقدند: هدف وسیله را توجیه می­کند. گسترش این اندیشه موجب زوال بنیان­­های اخلاقی و تبدیل ضد ارزش به ارزش می­شود و در نتیجه طبیعی شدن این پدیده مجرمانه را به دنبال خواهد داشت. به جرئت می­توان گفت: امروزه ارتکاب جرم به یک صنعت و تجارت تبدیل شده است، به گونه­ای که درآمد برخی از سازمان­های جنایتکار، که از ارتکاب جرایمی هم‌چون قاچاق مواد مخدر و سلاح بدست می­آورند، از درآمد بسیاری از کشور­های جهان بیشتر است. به همین دلیل، بیشتر مجرمان در سطح جهان، دارای انگیزه­های مالی هستند. این مقاله، به این موضوع می­پردازد.

اما سوال این است که مجرم پس از ارتکاب جرم، چه فرایندی را دنبال می­کند؟ وقتی مالی را به دست می­آورد باز هم خود را در نیل به هدفش کامیاب نمی­داند و خود را در نیمه­راهی پر مخاطره، اما امیدبخش می­بیند. در این مرحله، آنچه اهمیت دارد حفظ مال و بهره­جویی از آن است، به‌گونه­ای که ماهیت مجرمانه­اش کشف نشود تا علاوه بر جلوگیری از توقیف اموال توسط مقامات عدلی و قضایی، وقوع «جرم اولی» معلوم نگردد، وگر­نه شناسایی می­شود و تحت تعقیب قرار می­گیرد. بنابراین، در پی تطهیر در­آمد­های ناشی از جرم خواهد بود. که این مقاله به پیامد­های آن می­پردازد.

مبانی پول­شویی

۱٫­­ بررسی واژه «پول‌شویی»

در ترجمه عبارت «Money launderiny» واژه­های هم‌چون پاک­سازی پول، تطهیر درآمد­های ناشی از جرم، پول­شویی، تطهیر پول و شستشوی اموال ناشی از جرم دیده می­شود که در این میان، عبارت تطهیر درآمد­های ناشی از جرم بر دیگر ترجمه­ها، ترجیح دارد؛ زیرا نخست، موضوع Money launderiny تنها پول نیست، بلکه تمام درآمد­های ناشی از جرم را شامل می­شود. دوم، «تطهیر» واژه­ای دارای بار حقوقی بیشتری است. سوم، در جریان فعل و انفعالات معمول، مورد شست­و­شو قرار نمی­گیرد، بلکه به نوعی، وصف جزای از آن زدوده می­شود. با این وصف، در جامعه نیز این واژه رواج یافته است.

۲­­.­­­ تعریف پول­شویی

ماده ۴۸۹ کد­جزای افغانستان: ارتکاب اعمال ذیل با داشتن آگاهی در مورد غیرقانونی بودن منشاء وجوه و دارایی، جرم پول­شویی شناخته می­شود.

۱-انتقال یا تغییر وجوه و دارایی دارای منشاء غیر­قانونی.

۲-مساعدت در فرار مظنون جرم اصلی از عواقب قانونی ناشی از ارتکاب جرم.

۳-پنهان نمودن یا تغییر شکل دادن ماهیت واقعی، منبع، موقعیت، چگونگی تصرف، انتقال یا حق مالکیت وجوه و دارایی.

۴-تحصیل، تصاحب یا استفاده از وجوه و دارایی ناشی از جرم.

در شصت و­چهارمین مجمع عمومی انترپل در شهر پکن چین، این تعریف به اتفاق آراء به تصویب رسید: پول­شویی عبارت است از: هرگونه عمل یا شروع به عملی به‌منظور پنهان ساختن یا تغییر ماهیت غیر­قانونی درآمد­های حاصل شده از جرم به‌نحوی که به‌نظر می­رسد منشأ آن‌ها قانونی بوده است.

به عبارت دیگر، پول­شویی فرایندی است که طی آن منبع اصلی درآمدهای حاصل از اعمال مجرمانه مخفی نگهداشته شده و به این درآمدها جلوه­ای پاک و حاصل از اعمال قانونی بخشیده شود.

صرف نظر از تفاوت­های موجود در تعریف­های مذکور، که متأثر از سیاست­های جنایی متفاوت هستند و صرف­نظر از این‌که درآمدهای ناشی از جرم را موضوع پول­شویی بدانیم یا درآمدهای حاصل از اعمال نامشروع و غیرقانونی و صرف­نظر از این‌که آنچه که مورد تطهیر قرار می­گیرد، پول نقد باشد یا هر چیز دارای ارزش مالی، وجوه مشترک تعاریف مذکور را می­توان این مورد دانست: حصول درآمد از یک فعل یا ترک فعل مجرمانه یا غیر­قانونی، دست زدن به فعل و انفعالاتی برای پنهان کردن منبع درآمدهای مذکور، و علم مرتکب نسبت به منبع درآمدها.

۳-پیشینه پول­شویی

تطهیر پول به‌عنوان یک جرم، فقط دو دهه سابقه دارد و عملن از دهه ۱۹۸۰ اساسن در خصوص قاچاق دارو مطرح گردید. با این حال، سابقه­ای بیش از این دارد. گفته می­شود: اصطلاح پول­شویی ریشه در مالکیت خشک­­شویی­ها توسط مافیا در ایالات متحده امریکا دارد. باندهای جنایت­کارانه مبالغ عظیم نقدی از طریق فحشا، قمار، قاچاق مواد الکلی و اخاذی به­دست می­آوردند و نیاز به منابعی داشتند تا درآمدهای خود را مشروع جلوه دهند. یکی از شیوه­های که آن‌ها می­توانستند به این هدف خود نایل شوند خریداری تجارت خانه­های مشروع خارجی و ادغام منافع غیرقانونی خود با درآمدهای قانونی بود که از این تجارت­خانه­ها به دست می­آوردند. خشک­شویی­ها توسط این باندها انتخاب شدند؛ زیرا بدین وسیله، منافع غیرقابل تردیدی از این راه به دست می­آوردند. علت انتخاب عنوان «تطهیر یا شست‌وشو» از همین جا نشأت گرفته است، یعنی این واژه در دهه­های بیست و سی قرن بیستم در امریکا، به شست­وشوخانه­های اطلاق می­شد که مافیا آن‌ها را از پول نامشروع حاصل از قمار، قاچاق، فحشا و نظایر آن‌ها خریداری کرده بودند و پول کثیف را به داخل آن‌ها تزریق می­نمودند.

۴-هدف پول­شویی

وقتی کسی مالی حصول می­کند که منشأ مجرمانه دارد خواه بطور مستقیم با ارتکاب جرم، آن‌را به دست آورده باشد یا بدون آن‌که خود مرتکب جرم شده باشد با آگاهی به منشأ مجرمانه­اش آن مال را تحصیل کرده باشد – می­کوشد با استفاده از روش­های متعدد، مبادرت به تطهیر آن نماید تا درآمدهای حاصل شده را با مخفی نگهداشتن منبع آن، که از راه جرم  بوده است، منشاء آن درآمدها و در نهایت، تعقیب مجرمان و راه توقیف اموال را مسدود نماید؛ زیرا این درآمدها در صورت شناسایی ماهیت، می­تواند ردیابی مناسبی برای کشف جرم باشد از طریق کسی که این اموال را در اختیار دارد، فرد یا افرادی را که مرتکب جرم شده­اند شناسایی کند و تحت تعقیب قرار دهد. از این­رو، آنچه در این زمینه دارای اهمیت فراوان است آن است که مجرم بتواند برای تملک یا تسلط خود بر اموال تحت اختیار، توجیهی قابل قبول و قانونی ارائه نماید. در غیر این صورت، داشتن پول حاصل از اعمال مجرمانه دلیل بر مشارکت وی در ارتکاب فعالیت­های مجرمانه تلقی خواهد شد. از سوی دیگر، پول­شویی یک راهکار مؤثر برای فرار از پرداخت مالیات است؛ زیرا هر قدر ثروت انبوه تر و در آمد هنگفت­تر باشد، توجه مسؤلین را نیز بیشتر به خود جلب می­کند تا در خصوص منبع آن دارایی بررسی نمایند. علاوه بر این، یکی از اهداف مهم پول­شویی این است که مجرمی که توانایی مراقبت از ثروت ناگهانی، هنگفت و غیرقانونی خود ندارد، می­خواهد مانع توقیف و مصادره درآمدهای حاصل از اعمال مجرمانه، و کشف جرم گردد؛ از این رو، علاقه­مند است این دارایی را در زمینه­های گوناگون سرمایه­گذاری کند تا علاوه بر بهره­برداری بدون خطر از درآمدهای حاصل شده، بتواند با بهره­گیری تجاری از این درآمدها و استفاده از آن‌ها در سرمایه­گذاری‌های سودآور، درآمد بیشتری نیز کسب نماید.

۵-عوامل ایجاد پول­شویی

از جمله عوامل ایجاد پول­شویی، می­توان مواد مخدر، مشروبات الکلی، ارتشا، اختلاس، سرقت، آدم­ربایی، جنایت، قمار، ربا، فحشا و مانند آن را نام برد. جرایم مذکور دارای عواید و ثروت­های هنگفت هستند؛ مثلن، در جرم مواد مخدر، مجرم با خرید و فروش مواد مخدر، پول زیادی به دست می­آورد و در فاصله زمانی کوتاه، به ثروتی هنگفت می­رسد. در زمینه تحصیل این ثروت، او می­خواهد اعمال غیرقانونی و نامشروع خود را قانونی جلوه دهد. به این دلیل، مجبور است در این زمینه اقدام به پول­شویی کند.

مراحل و میزان پول­شویی

۱٫عملیات پول­شویی

عملیات پول­شویی در چند مرحله صورت می­گیرد:

الف) موقعیت­یابی

در این مرحله،پول نقد وارد نظام بانکی کشور می­شوند. بنابر این، ردیابی اعمال خلاف بسیار آسان است. پس قوانین بانکی باید به‌گونه­ای تغییر یابند که فعالیت­های مالی بیش از سقف معین ماهانه گزارش شوند. هدف این مرحله از پول­شویی، ارائه دارایی به‌صورت تجارت مشروع است که با تصرف مادی در مقدار درآمد نقدی و به‌منظور انتقال آن از محل حصول انجام گرفته و سعی می­شود به مناطق تجاری برده شود که اخفای دارایی در آن‌ها سهل است و شناخت واقعی منبع آن مشکل. این مرحله، مرحله اساسی است و در قالب عملیات ورود دارایی کشف به مؤسسات مالی داخل در اقتصاد دولتی یا وارد نمودن آن دارایی در یک موسسه مالی خارج از محل اصلی حصول مال، تجلی می­یابد. از سوی دیگر، می­توان گفت: این مرحله ضعیف­ترین حلقه از زنجیره پول­شویی است؛ زیرا امکان کشف آن زیاد است، مگر این‌که وقفه­ای طولانی بین جمع­آوری پول و داخل کردن آن در نظام بانکی صورت گیرد.

ب) تغییر وضعیت

در این مرحله، درآمدهای غیرقانونی حاصل شده با استفاده از عملیات بانکی از منبع اصلی خود جدا می­شوند یا در بین بانک­های کشور جابجا می­گردند. در این مرحله نیز شناسایی فعالیت خلاف آسان است. این مرحله شامل مجموعه­ای از معاملات با هدف مخفی کردن منشأ اصلی پول بوده و مشتمل بر محو اثر و ردیابی منشأ پول‌های نامشروع با به گردش درآوردن آن‌ها از طریق عملیات مالی متعدد است. این مرحله بسیار پیچیده است و عمومن از ماهیت بین­المللی برخوردار است. برای مثال، تطهیر کننده پول می­تواند از طریق الکترونیکی عواید حاصل شده را از کشوری به کشور دیگر بفرستد، سپس آن‌ها را در راه­های مالی پیشرفته سرمایه­گذاری نماید. تلاش برای پنهان کردن منبع اصلی مالکیت در این مرحله با ایجاد لایه­هایی از داد و ستدهای پیچیده مالی صورت می­گیرد. با این کار، سیر حساب­رسی، مبهم و پنهان می­ماند و در این زمینه، پول‌های نامشروع سپرده شده در مؤسسات مالی، به چندین شاخه منشعب می­گردند یا به نحوی دست­کاری می­گردند که تنها یک چهره غیرحقیقی از مبدأ ایجاد پول برجای می­ماند. در نتیجه، در این مرحل، « لایه­سازی» امکان اخفای اموال فراهم شده برای تطهیر پول را مهیا می­سازد که هدف از آن جدا کردن اموال از منابع مشکوک و پوشش قانونی و مشروع دادن به اموال است. این مرحله با بازگرداندن اموال کثیف به حساب­های بانکی صورت می­­گیرد در این مرحله از زنجیره تطهیر، دارایی آماده ورود به مجرای اقتصادی به شکل قانونی آن می­گردد.

ج) ادغام و ترکیب

آخرین مرحله پول­شویی « ادغام و ترکیب» است. در این مرحله، وجوه غیرقانونی توسط برخی فعالیت­های ساده و یا پیچیده، با بدنه اصلی اقتصاد کشود ادغام می­شوند. در این زمان، شناسایی و ردیابی پول­های کثیف بسیار دشوار و در حد غیرممکن است. بانک­ها و مؤسسات مالی به‌صورت سنتی عادت کرده­اند بدون این‌که درباره منابع وجوه کنجکاوی کنند، برای بیشتر کردن منابع خود، فقط وظیفه دریافت و انتقال وجوه را فراهم می­کنند، در صورتی که یقینن این وجوه به‌صورت کوتاه مدت در بانک­ها خواهد ماند و عواید چندانی برای بانک­ها نخواهد داشت.

این را «یکپارچه­سازی یا انسجام» نیز می­گویند و هدف و حلقه نهایی پول­شویی است. در این زمان است که پول شسته شده توسط استفاده­کننده نهایی به نظام مالی کشور باز آورده شده و بدین­روی، از تجسسات و تحقیقات هر سازمان رسمی در جهت یافتن منبع پول در امان می­ماند. برگرداندن پول­های پاک شده و وارد کردن آن‌ها در جریان معاملات و نظام مالی و تجاری، پس از بیان مراحل گوناگون تطهیر پول صورت می­گیرد. هم‌چنان روش­ها و فنونی که تطهیر کنندگان پول به کار می­برند، روز به‌روز متحول و متعدد می­گردند که شناسایی و کشف این دسته از فعالیت‌های مجرمانه را دشوارتر می­سازند.

تأثیر پول­شویی در اقتصاد

۱٫بی­ثباتی بازار

ثبات بازار مالی به سازگاری و تعامل بین دو عنصر عرضه کننده و تقاضاکننده منابع آن متکی است. تغییر رفتار این عناصر به‌عوامل ملی بستگی دارد که سیاست گذاران با برنامه ریزی مناسب می­توانند آن عوامل را تحت تأثیر قرار دهند و از نظر مالی بازار را به سمتی بکشانند که که خود تمایل دارند. عملیات پول­شویی مبالغ زیادی پول وارد بازار می­کند که این ورود تابع عوامل شناخته شده و قابل کنترول نیست. از سوی دیگر، در زمان معین  برای انجام یک فعالیت غیر قانونی دیگر، حجم عظیمی از پول را به‌صورت ناگهانی از بازار خارج می­سازند که این هم بدون اطلاع و تحت تأثیر عواملی غیر عوامل مؤثر بر جریان فعالیت قانونی بازارهای مالی است. چنین حرکتی – ورود نامعقول و یا خروج ناگهانی منابع – بازار مالی را با مشکل مواجه می‌سازد و در واقع، کارایی آن‌را در اقتصاد کاهش می­دهد. به دنبال انجام چنین عملیاتی از جانب پول­شویان و ایجاد موانع بر سر راه فعالیت‌های صحیح بازار مالی، اعتماد صاحبان منابع به این بازار از بین خواهد رفت. اعتماد به بازارهای مالی نقش تعیین کنننده­ای در جذب منابع داخلی و خارجی در بخش تولیدی اقتصاد دارد که در صورت حاکم شدن بی اعتمادی بر بازار های مالی، انگیزه صاحبان منابع برای استفاده از این بازارها از بین خواهد رفت.

۲٫عدم شفافیت مبادلات اقتصادی و تضعیف دولت

رواج پدیده پول­شویی شفافیت مبادلات اقتصادی را کاهش می­دهد و در عین حال، از منابع درآمدی دولت می­کاهد. از این رو، در کشورهای که این پدیده رواج دارد، نظام بودجه دولت نارساست و در این وضعیت، دولت ناگزیر از تحمیل مالیات‌های سنگین بر گروه­های محدودتری از جمعیت است و در عین حال، از توانایی دولت برای عرضه مطلوب کالاها و خدمات کاسته می­شوند. در نتیجه از یک­سو، دولت تضعیف می­شود و توان آن برای پیشبرد توسعه عدالت اجتماعی کاهش می­یابد، و از سوی دیگر، فقر عمومی گسترش می­یابد.

پول­شویی نفوذ گروه­های سازمان یافته جنایت­کار را در حرفه­ها و مشاغل مشروع تسهیل و در نتیجه، تباهی و فساد را در آن تسریع می­کند و موجب می­شود اصول اخلاقی حاکم بر مشاغل، تنزل یافته و سست گردد؛ زیرا مدیران و کارمندان مؤسسات مالی و حتی مستخدمان عمومی، سیاست مداران و مقامات قضایی در معرض وسوسه حصول بدون زحمت پول‌های کلان قرار می­گیرند که از طریق ارتکاب جرم در آینده از سوی مجرمان پرداخت می­شوند. خطر پول­شویی برای مشاغل و صنایع، نه تنها با نفوذ مستقیم، بلکه عمدتن با رقابت غیر منصفانه نیز ایجاد می­شود؛ زیرا رقابت آزاد، که یکی از ستون­های اقتصاد باز است، به وسیله این گروه­ها نابود می­شود. مجرمانی که از طریق قاچاق مواد مخدر، قمار و جرایم دیگر به جمع­آوری پول پرداخته­اند، دیگر نگران عمل‌کردن مطابق قوانین مالیاتی یا دیگر قوانینی که نسبت به شاغلان تحت پوشش قانون اعمال می­شود، نیستند و بدین وسیله، روز به روز بر ثروت خویش می­افزایند.

از سوی دیگر، مؤسسه­های مالی، که با تکیه بر ارتکاب جرایم ایجاد می­شوند و در بازارهای مالی قانونی جای‌گاهی پیدا می­کنند، قدرت بیشتری برای مدیریت دارایی های­شان به دست می­آورند که این امر موجب می­شود در بازارهای مالی به‌عنوان یک قدرت انحصاری عمل کنند و جریان هدایت بازار را به سود خود تغییر دهند.

3. تشویق گروه­های جنایت کار سازمان یافته

صرف­نظر از آثار اجتماعی و اقتصادی پول­شویی، مهم­ترین اثر پول­شویی تحریک و تشویق افراد و به‌ویژه گروه­های جنایت­کار سازمان­یافته به ارتکاب اعمال مجرمانه و تداوم جنایت­کارانه خود است. پول، خون حیاتی جرایم سازمان یافته است. پول­شویی ضمن این‌که پول مورد نیاز گروه­های جنایی سازمان یافته را تأمین می­­کند، از شناسایی و مجازات مجرمان و کسانی که در رهبری و تجهیز جرایم سازمان یافته در رده­های بالای سازمان قرار دارند، جلوگیری می­کند؛ زیرا وجود مال ناشی از ارتکاب جرم مهم‌ترین سر نخ برای کشف جرم، شناسایی مجرم و دست­گیری اوست. وقتی در اثر پول­شویی مال حاصل از جرم، وجهه قانونی به خود می­گیرد و از تصرف مجرم خارج می­شود و با انجام معاملات متعدد از او فاصله می­گیرد، امکان کشف جرم، شناسایی و تعقیب مجرم کاهش می­یابد. علاوه بر این، پول­شویی انگیزه ارتکاب جرم را در مجرمان و گروه­های سازمن یافته تقویت می­کند؛ زیرا مهم‌ترین انگیزه مجرمان از ارتکاب جرایم مالی، تحصیل نفع مالی است. وقتی مجرم به این نتیجه برسد که در نتیجه ارتکاب جرم می­تواند مالی تحصیل کند و از این مال به راحتی به‌عنوان یک مال حاصل از عمل قانونی در عرصه اقتصاد بهره برداری نماید، انگیزه تکرار جرم در او تقویت می­شود. با توجه به موارد مزبور، به طور خلاصه می­توان گفت: پول‌های تطهیر شده برای فعالیت‌های مجرمانه مانند قاچاق مواد مخدر، عملیات تروریستی، هم‌چنین بی­ثبات کردن اقتصاد داخلی کشورها، ایجاد فساد در نظام بانکی، اعضای دولت و مأموران و مجریان قانون مورد استفاده قرار می­گیرد؛ یعنی سیاست استراتژیک تشکیلات جنایی به فساد کشیدن اقتصاد و تشکیلات اجتماعی و انفرادی است. فساد آن‌ها در تمام بخش­های جوامع اثر می­گذارد.

۴٫کاهش درآمد دولت

یکی دیگر از آثار زیان‌بار پول­­شویی کاهش درآمد دولت است که به طور غیرمستقیم به اشخاصی که مالیات خود را صادقانه پرداخت می­کنند، لطمه می­زند. علاوه براین، پول­شویی گردآوری مالیات را نیز با مشکل مواجه می­کند.

5. تغییر جهت سرمایه گذاری­ها و خروج سرمایه­ها از کشور

پول­شویی، باعث تغییر جهت سرمایه گذاری‌های درازمدت و زیربنایی به سرمایه گذاری‌های کوتاه مدت در بخش‌های خدماتی می­شود که آثار زیبان‌باری بر اقتصاد کلان و برنامه ریزی­های دراز مدت دولت دارد. زیرا سرمایه گذاری‌های کوتاه مدت در سطح کلان به دلیل ناپایداری و قدرت بالای  خروج آن از کشور، صدمات جبران ناپذیری بر پیکره اقتصاد وارد می­کند. از سوی دیگر عواید حاصل از قاچاق مواد مخدر و سایر فعالیت‌های مجرمانه همیشه در جای که تولید یا تطهیر می­شود، سرمایه گذاری نمی­گردد. بلکه چنین سرمایه‌های به سوی کشورهای توسعه یافته سرازیر می­شود.

آثار اجتماعی پول­شویی

علاوه بر آثار زیان‌بار اقتصادی، پول­شویی خطرها و هزینه‌های اجتماعی قابل توجهی نیز به همراه دارد. این پدیده، فرایندی حیاتی برای انجام جرایم مهم و عمده است و امکان گسترش فعالیت‌های غیرقانونی را برای قاچاق‌چیان مواد مخدر، کالا و …. و هم‌چنین سایر مجرمان را فراهم می­کند. علاوه براین، هزینه‌های دولت برای مبارزه با پیامدهای جدی پول­شویی، به دلیل نیاز به تدوین و اجرای قانون و هزینه‌های بیشتر برای مراقبت‌های بهداشتی مانند درمان معتادان مواد مخدر، افزایش می­دهد.

یکی از آثار منفی اجتماعی – اقتصادی پول­شویی، انتقال قدرت اقتصادی از بازار، دولت و شهروندان به مجرمان و سازمان‌های مختلف است. قدرت اقتصادی منتقل شده به سازمان‌ها و اشخاص مجرم آثار مخربی بر همه ارکان و اجزای جامعه دارد. در صورت گسترش پول­شویی در جامعه و عدم مبارزه جدی با آن و افزایش قدرت پول­شویان، دولت تحت کنترول آن‌ها قرار خواهد گرفت.

نتیجه‌گیری

کسب پول‌های آلوده و تطهیر آن کاری خلاف و غیرقانونی بوده و دارای تبعات منفی بسیاری بر اقتصاد کشور است. به همین دلیل، مبارزه با پول‌شویی مورد توجه جامعه جهانی قرار گرفته و کشورها برای نیل به این مقصود، اقدام به تصویب قوانین و مقررات ویژه‌ای نموده‌اند. در افغانستان نیز پول‌های ناشی از رفتارهای مجرمانه‌ای هم‌چون فرار مالیاتی، ارتشا، اختلاس، قاچاق کالا و هم‌چنین خرید و فروش مواد مخدر و موارد دیگری از این قبیل وجود دارد که به دلیل عدم مبارزه درست با این پدیده، به سادگی در قالب فعالیت‌های مالی و سرمایه‌گذاری تطهیر می­‌گردد و منشأ اصلی آن‌ها گم می‌شود. عدم مبارزه با پول‌شویی موجب شیوع بیشتر این جرم شده و تمایل به سرمایه‌گذاری در فعالیت‌های مولد را کاهش می‌دهد و موجب تضعیف بنیان‌های اقتصادی کشور می‌گردد. به همین دلیل، ضروری است با تصویب قوانین و مقررات لازم و هم‌چنین اتخاذ تدابیر مناسب، برای مبارزه با تطهیر پول‌های کثیف اقدام شود تا از این طریق، عرصه بر رفتارهای مجرمانه تنگ شود و کسانی که صاحب پول‌های کثیف می‌گردند به سادگی قابل شناسایی باشند. که خوشبختانه برای مبارزه با این پدیده در افغانستان، موارد مشخص  پیرامون پول‌شویی به‌صورت دقیق در کد جزا واضح شده است.

منابع و مأخذ:

• کدجزای افغانستان، ۱۳۹۶٫
• پرتوی، ناصر، پول­شویی، سازمان‌های جنایی، ۱۳۹۴٫
• موسوی مقدم، محمد، پول­شویی، ۱۳۹۴٫
• موسوی مقدم، محمد، تطهیر درآمدهای ناشی از جرم، ۱۳۸۱٫
• نجقی علمی، مرتضی، ابعاد پول­شویی و روش‌های مبارزه با آن، ۱۳۹۲٫